| 000 | 01962nam a2200277 i 4500 | ||
|---|---|---|---|
| 997 | 0 | 0 | _e2 |
| 008 | 191115s2019 sp g 000|0dglg d | ||
| 017 | _aVG 558-2019 | ||
| 020 | _a9788491216124 | ||
| 080 | _a 821.134.2-92 | ||
| 080 | _a908(460.115Vigo) | ||
| 100 | 1 |
_aBragado Rodríguez, Manuel _d (1959-) _eaut _927520 |
|
| 245 | 1 | 0 |
_aVigo, puro milagre _b: escolma de textos de Campo de Granada (1999-2007) _c/ Manuel Bragado ; prólogo de Ledicia Costas ; epílogo de Pedro Feijoo |
| 250 | _a1ª ed. | ||
| 260 |
_aVigo _b: Xerais _c, 2019 |
||
| 300 |
_a262 p. _c; 22 cm |
||
| 490 | 0 |
_a( Xornalismo _v; 165 ) |
|
| 520 | 3 | _aVigo, puro milagre reúne medio cento de crónicas, escritas entre a emoción biográfica e a contención política, que ensaian unha teoría de Vigo como cidade de ferro e mel, como abella da ribeira e cidade atlántica en bisbarra, celme e cifra da Galicia contemporánea. Co formato dunha guía sentimental, afastada de tópicos e saudades localistas, estes textos afondan na procura da esencia do Vigo contemporáneo, dunha cidade orgullosamente galega, volcán de dinamismos, cidade estrépito de corazón celeste, obreira, aldeá, mariñeira, amante da ansia perdida. Prosas viguesas polas que circulan os tranvías metropolitanos, a actividade e o bulir de comercios e mercados, os conflitos obreiros e os naufraxios, os traballos da ribeira e da ardora, a ledicia das festas tradicionais, as receitas de larpeiradas e noites sinaladas, as angueiras de barrios, parroquias e xentes humildes dunha cidade guindastre, contraditoria, capaz de facerse, desfacerse e refacerse coma espiral. Vigo, puro milagre! | |
| 650 | 4 |
_aArtigos xornalísticos _920921 |
|
| 650 | 7 |
_aArtículos periodísticos _927521 |
|
| 651 | 7 |
_aVigo (Pontevedra) _xHistoria _927522 |
|
| 651 | 4 |
_aVigo (Pontevedra) _xHistoria _927522 |
|
| 700 | 1 |
_aCostas, Ledicia _d(1979-) _eaui _925812 |
|
| 700 | 1 |
_aFeijoo Barreiro, Pedro _d(1975-) _927523 |
|
| 942 | _n0 | ||